De tweede week Noorder Eiland
Door: Kevin en Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
10 Januari 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington
Hier zijn we weer met een nieuw weekverslag van onze reis. De laatste week op het noorder eiland. Een relax week wat betreft activiteiten en budget. Maar wees niet bang het wordt geen langdradig verhaal over uren slapen, luieren en droog brood eten!
We houden wel het stramien van het vorige verslag vast; een korte samenvatting voor de drukke mensen en weer het rubriekje Wist je dat!
Tweede week noorder eiland: drie heerlijke dagen uitgerust in een mooie victoriaanse kamer in Wanganui. Beetje sightseeing in het dorp, lekker geluierd in een hangmat en lekker uit eten geweest. Daarna doorgereisd naar de ultieme wijnstreek Martinborough. Geslapen in een knusse cabin, naar het zuidelijkste puntje van het noorder eiland gegaan; Cape Palliser en daar hele schattige babyzeehondjes lastig gevallen, en wij op onze beurt weer lastig gevallen door zeemeeuwen. Uiteraard een wijnproeverij gedaan en door gereden naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Mooie stadswandeling gemaakt en zowaar een museum bezocht. Vandaag vertrekken we met de veerboot naar het Zuider eiland!
Wist je datjes:
"No worries" hier het stopwoord is dat iedere Kiwi gebruikt, maar dat ze dat ook echt menen? het is hier heerlijk relaxt.
Wij van een Fransoos een nieuwe afscheidsgroet hebben geleerd. Bij het weggaan zegt de Kiwi "Enjoy the rest of your trip here!". En dan zeggen wij: "Enjoy the rest of your live here!". Naast een wist je datje misschien ook een: "had je bij moeten zijn moment", maar voor ons hilarisch ;-).
Ze hier voor werkelijk alle mogelijke onverwachte situaties verkeersborden hebben: overstekende runderen, schapen, paarden, vrachtwagens en zelfs Pinguïns. Die bij ons weten helemaal niet voorkomen op het noorder eiland!
Ze hier een mooi punten systeem hebben voor de bochten. Van 10 tot 100, hoe lager het getal hoe vetter de bocht. Volgens Monique zijn dat geen punten maar is het de adviessnelheid. Ik vind mijn variant in ieder geval leuker!
Na de avonturen en culturele indrukken van de eerste volle week is het tijd voor de nodige ontspanning. De echte must do's van het noorder eiland hebben we gehad en het is dus tijd voor de onbekendere streken en gebieden. Eerlijk is eerlijk, het maakt echt niet uit waar je in Nieuw Zeeland naar toe gaat, het is overal even mooi en weids. Na iedere bocht is er weer een nieuw landschap en doe je even je even een kwartiertje je ogen dicht (als bijrijder, niet als chauffeur natuurlijk) dan ben je weer in een ander landschap. Bossen, rivieren, grasheuvels met heel, heel, heel veel schapen of juist hele beboste hellingen en zelfs bergen met sneeuw, we hebben het allemaal gezien. En dan schijnt het zuider eiland nog indrukwekkender te zijn.
Maar goed terug naar het ontspannen, vanuit Rotorua vertrokken naar Wanganui aan de westkust aan zee. Eigenlijk was er niet zo veel te doen, een uitkijk toren, een oude rivierboot en natuurlijk de zee. We zouden wel zien, geboekt in een hostel uit de Lonley Planet. Bij aankomst bleek het een oud victoriaanse villa te zijn en kregen we een twee persoons kamer met een zitje en uitzicht op de rivier. In de mooie achtertuin een trampoline en twee hangmatten, dus binnen een half uur naar de receptie gegaan en een nacht extra geboekt. Vooral Monique was helemaal weg van haar twee fauteuils voor het raam, lekker lezen in de boekjes van Daphne Deckers en dan ook maar meteen het boek van Kluun van Kevin "help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt"! De eerste volle dag door het dorpje gewandeld en weggeblazen op de uitkijk toren en voor de gein eens gaan kijken bij een glasblazerij. Uiteindelijk zijn we daar dik anderhalf uur gebleven en hebben we de geboorte van een mooie gestreepte vaas meegemaakt. Kevin had nog even de gedachte om deze te kopen als prachtig souveniertje voor thuis, totdat hij hoorde dat de vaas 450 dollar (290 euro!) zou gaan kosten. Dat was relatief goedkoop omdat de maker nog vrij onbekend was, zo'n vaas van de eigenaar zou zeker 600 dollar kosten. Een mooi jade beeldje uit de souveniertje shop van 10 dollar is ook heel mooi bij nader inzien! De dag daarna een fietstocht naar de kust willen doen maar toen bleek dat de fietsen weliswaar gratis waren, maar alleen voor korte stukjes in het dorp... En nee ze waren niet te huur voor langere stukken. Dan maar een stukje gewandeld en in de hangmat gelegen en Monique is nog lekker verbrand op de trampoline, dus al met al een top dag.
De dag daarna zijn we vertrokken naar Martinborough, de ultieme wijnstreek van Nieuw Zeeland, waar ze wereld klasse Pinot Noir, Chardonnay en Sauvignon Blanc maken. Tenminste dat zeggen de kenners, wij kennen maar drie categorieën: lekker, erg lekker en niet te zuipen. Met een zwangere vrouw had ik natuurlijk de zware taak om voor ons twee te gaan proeven dus ik moet zeggen dat ik toch wel een beetje nerveus was; die druk!!! In Martinborough stonden we voor het eerst op een camping en hadden we een Cabin gehuurd, volgens Monique een ontzettend schattig kleine blokhut en volgens Kevin een kleine slaapkamer annex grote doodskist van triplex. Met een kingsize bed, dat dan weer wel. Maar eerlijk is eerlijk meer hadden we niet nodig en het was er erg netjes en alles binnen handbereik. De eerste volle dag zijn we naar het zuidelijkste puntje van het noorder eiland gereden; Cape Palisser. Langs een prachtige kustweg met aan de ene kant een groen/blauwe zee en aan de andere kant prachtige groene heuvels en het bord pas op voor overstekende pinguïns?!? Uiteraard bij de kaap de vuurtoren trappen beklommen voor een prachtig uitzicht en het onderhouden van de onze bere conditie! Vlak in de buurt was ook een zeehonden kolonie met jongen. Het duurde even voordat we de kleintjes gespot hadden, maar gelukkig kwam Monique per ongeluk zo dichtbij dat moeders van onder een overhangende rots begon te schreeuwen dat we uit de buurt moesten blijven. Toen we iets verderop even zijn gaan zitten zagen we opeens een stuk of 10 baby zeehondjes. Even voor de generatie die opgegroeid is met Kindernet op zaterdagochtend en met Boes Boes, Vrouwtje Theelepel en natuurlijk Seabird. Deze babyzeehondjes waren niet sneeuwwit, maar heel erg schutkleur bruin/zwart, vandaar dat we ze niet meteen zagen op de rotsen. Ik weet niet of het bij mij ook de zwangersschapshormonen waren, maar ik vond ze echt heel erg lief, schattig en aandoenlijk. Op de terugweg nog gepicknickt aan het water en heel erg aandachtig gade geslagen door zeker 20 zeemeeuwen die maar wat graag onze restjes wilde hebben. Echt relaxt eten was er dan ook niet bij. Op het strand naast de picknick plaats lagen verschillende vissersboten met allemaal een kleine graaf machine ervoor om ze het water in te duwen of juist op het droge te trekken, heel apart. Diezelfde avond nog lekker uit eten geweest en de volgende dag van vertrek ondanks het mindere weer naar twee wijngaarden geweest om die befaamde wijnen te proberen. Op een zeer christelijke tijd mag ik wel zeggen, 10.30 uur in de ochtend, net de tandpasta smaak uit je mond en proeven maar! De eerste wijngaard had inderdaad heerlijke wijnen en vooral een ontzettend lekkere niet te zoete Riesling. Dan ook maar eentje gekocht voor 18 dollar (11 euro), een koopje kwamen naderhand achter. Op aanraden van de camping eigenaar en de vrouw van de eerste wijngaard zijn we ook nog even langsgereden bij Poppies, want daar zat zeg maar de Jonnie Boer van de wijnboeren. (Voor de culinaire analfabeten onder ons, Jonnie Boer is een van de twee koks in Nedeland met drie Michelin sterren). We konden daar ook een lekkere lunch platter bestellen, dus dat leek ons wel wat. Bij binnenkomst viel ons meteen al de "chiquere ambiance" op en dat werd nog eens bevestigd door de prijen van de wijn en de lunch. 40 dollar voor de lunch exclusief drank en 35 dollar voor de goedkoopste fles wijn en 140 dollar voor de Pinot Noir Magnum!! Uiteraard hebben we ze wel geproefd. Monique natuurlijk alleen met hele kleine, inemienie slokjes, voordat de moeders onder onze lezers al meteen beginnen te steigeren! Ik geloof direct dat het echt hele goede wijnen waren maar 35-45 dollar per fles proef ik er toch niet vanaf. Daarna lekker doorgereden naar Wellington, de laatste stad op onze reis op het Noorder eiland en onderweg een typische Nieuw Zeeland file gehad; een overstekende schaapskudde (waar we dan weer geen waarschuwingsborden van hebben gezien)! Snap jij het nog?
Wellington is de hoofdstad van Nieuw Zeeland en ligt aan een prachtige baai en is omgeven door bosrijke heuvels. Alleen wel jammer dat ze ook hoofdstad prijzen rekenen voor kamers. Alles is zo'n tien procent duurder en je moet er betalen voor het parkeren. Accommodatie is echter goed en ligt drie minuten lopen van het centrum. De aankomstdag weer even een supermarkt opgezocht en boodschappen gedaan voor het avondeten en direct kort de stad verkend. Diezelfde avond gekookt en gezellig met Monique zitten natafelen met een kop thee en met Anouk en Esther, twee Hollandse meiden die ook op reis zijn. Hoe burgerlijk kun je het krijgen... Wat is er toch gebeurd met het feesten tot 's morgenvroeg op Ko Chang tijdens de half moon party of het poolbiljarten en biertjes drinken in een kroeg in Ghana waar 's avonds de hoertjes binnen kwamen (oké dan was ik alweer weg, maar toch)???
De volgende dag heerlijk fris en uitgerust de stad gaan verkennen, we wilde een beeldenroute door de stad volgen maar na het eerste kunstwerk hebben we er eigenlijk geen meer gezien en de route gelaten voor wat het was. Uiteindelijk bij het beroemde Te Papa museum uitgekomen en daar naar binnen gegaan. Na al die natuur was een beetje cultuur een leuke afwisseling. De gratis tentoonstellingen over de vulkanische activiteit en de diversiteit in planten en dieren in Nieuw Zeeland bezichtigd en daarna nog een vleugje Maori cultuur meegepikt. De betaalde tentoonstellingen over de Azteken en de schilders Renoir en Monet wel links laten liggen, we blijven tenslotte Hollanders en er is ook zoiets als te veel cultuur op één dag. Daarna een pita broodje gegeten bij onze fastfood favoriet Pita Pit en ons zelf al rijk gerekend met een franchise hiervan in Nederland en dan vooral Pinkpop! Met een authentieke cabel cart een heuvel op gereden en door de botanische tuin weer terug naar het hostel gewandeld. Helaas voelde Monique zich 's middags niet meer zo lekker en zijn we de rest van de dag in het hostel gebleven. Monique met hoofdpijn in bed en Kevin kon de was doen en koken, hoezo lekker weg van huis?
Morgen pakken we de Ferry naar het zuider eiland waar we al een kayaktocht in Picton (de Marlborough Sounds) en een walvistocht in Kaikoura geboekt hebben. Ter ere van het ruigere zuider eiland en Marlborough Country heeft Kevin al een week zijn baard laten staan. Ben dus ook benieuwd naar jullie reacties want de eerste resultaten zijn al zichtbaar op de Wellington foto's.
Wederom bedankt voor alle reacties, mails en whats appjes. Wij hopen dat het jullie allemaal goed gaat en dan zien we elkaar over een paar weken weer!
Groetjes,
Kevin en Monique
-
11 Januari 2014 - 00:00
Jeanne Vlek :
Geniet er samen van jullie hebben het verdient jeanne en rien -
11 Januari 2014 - 00:00
Jeanne Vlek :
Geniet er samen van jullie hebben het verdient jeanne en rien -
11 Januari 2014 - 08:39
Bianca:
Haai daar!
Wat alweer een goed verslag! Hele leuke stijl en zo beschreven dat je het ongeveer zelf meemaakt! en met de foto's erbij om e.e.a. te visualiseren wordt het al met al een mooie avonturen beschrijving! Goed om te zien dat jullie ook lekker wat gerelaxed hebben na abseilen, mount Doom beklimming etc.. Even lekker bijkomen en genieten van de at ease kiwi-mentaliteit. Geniet nog lekker met volle teugen op het zuidelijkste puntje van de wereld, wederom, doe voorzichtig met echtpaar Vinken Senior en Ukkies Vinkjes junior maar vooral...GENIET EN BELEEF!
P.s. Kevin.. ik ga voor de versie zonder baard en doe Noah de groetjes van mij.. -
11 Januari 2014 - 10:20
Erwin Gulpen:
Gelukkig kreeg ik jullie sms en kon eindelijk eens over jullie schouders meekijken(was het papiertje met het www-adres kwijt). Een waterval van woorden en beelden over een mooi land. Heel mooi, ik heb met veel plezier gelezen. Tijdens het lezen herinnerde ik me een gedicht/vers van Tolkien.
De weg gaat verder,eindeloos
Vanaf de deur waar hij begon.
Ik moet hem volgen, rusteloos,
tot ver achter de horizon'
Met rappe voeten tot hij aan
een grotere weg komt in 't verschiet,
kruispunt van komen en van gaan,
En waarheen dan? Ik weet het niet.
Heel veel plezier,
Erwin. -
11 Januari 2014 - 18:09
Brother Without The Kids ;-):
Hey broer en schoonzus... veel plezier nog daar. Relaxen moet ook kunnen he. Enjoy your trip and grtz Lennard en melissa -
11 Januari 2014 - 22:47
Cindy, Bram, Lieke En Lara:
Ha die globetrotters,
Wederom weer een amusant verslag om te lezen. Ben blij dat jullie de boekjes van Daphne en Kluun toch lezen, ha, ha! Of ja, Monique dan. Op de foto's is goed de groei van het buikje van Monique te zien. Nog veel plezier daar!
Groetjes uit Mechelen -
13 Januari 2014 - 13:32
Tante Tiny Annen:
Wat een leuk verslag weer met prachtige foto's erbij. blijf genieten, wij genieten met jullie mee.
Liefs tante Tiny -
13 Januari 2014 - 23:13
Sanne:
Papa, half moon parties zijn enkel nog voor de jongere generaties onder ons ;p
Veel plezier nog en dikke knuffel van hier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley