Laatste week van onze huwelijksreis

Een goede morgen allen,

Hier dan het laatste verslag van onze geweldige reis en terugkomst in Nederland. De laatste paar dagen waren heerlijk en een perfecte afsluiting van een geweldige reis. Meteen ook de afsluiting van een periode en het begin van een nieuw avontuur: de pas gehuwde fase van lekker met zijn tweetjes is nu toch echt voorbij en het avontuur van het ouderschap staat nu toch echt te voor de deur! Maar eerst nog even lekker vertellen wat we allemaal in Nieuw Zeeland nog gedaan hebben.



Wist je dat:

Wij gedurende de hele vakantie 78 potjes gekaart hebben (Jokeren) en dat Kevin 40 potjes heeft gewonnen en Monique maar 38.

Monique met het kaarten uiteindelijk overall wel meer punten heeft gehaald (673 tegen 646) en daarmee toch de uiteindelijke winnaar is geworden? Gefeliciteerd meid!

Wij uiteindelijk perfect binnen onze begroting zijn gebleven en zelfs nog een miniem plusje hebben overgehouden.

Het bijna 9 maanden geduurd heeft voordat dit laatste verslag geplaatst is.


Samenvatting van onze laatste week:
Christchurch als laatste grote stad op het Zuider Eiland bezocht. Aparte stad met nog veel vernielingen van de aardbeving maar ook creatieve nieuwe oplossingen. Toevallig terecht gekomen bij het internationale straattheater festival Busker en een geweldige straatartiest met super coole sidekick gezien. De auto achtergelaten en het vliegtuig gepakt naar Auckland. Direct doorgereden naar de Russel. Volgens de navigatie maar 2,5 uur maar dan moet je wel toestaan dat hij je via een veerboot leidt anders wordt het 4,5 uur over hele smalle weggetjes! Twee heerlijke dagen genoten van de Bay of islands in een super mooie “homestay” en nog eens dolfijnen bekeken op de boot. Met lood in de schoenen terug gereden naar Auckland voor onze laatste nacht en zonder problemen terug gevlogen naar Nederland waar we echt verrast werden door een hele grote groep familie en vrienden bij aankomst.
Na een goede nachtrust in ons guesthouse Point Break zijn we op een druilerige dag Christchurch gaan verkennen. Met de bus naar het centrum. Waarschijnlijk een van de weinige steden waar je naar het centrum gaat om kapotte gebouwen te bekijken. In 2011 is er een aardbeving van 6.3 op schaal van Richter geweest en heeft flink huis gehouden in het historische centrum. Dit merk je ook direct als je de bus uit stapt en meteen grote afschermingshekken ziet staan en bouwplaatsen. Als je dan in het stadscentrum aankomt zie je pas echt hoe zwaar de aardbeving is geweest. Een kerk die half open ligt, een monumentaal pand waarvan de voorgevel volledig gestut is en nog verschillende kleinere schades en dat bijna drie jaar na de aardbeving. Gelukkig zijn er ook nog gebouwen en straten overeind gebleven en valt er nog genoeg te zien. Het feit dat Christchurch de meest Engelse stad van Nieuwe Zeeland wordt genoeg blijkt ook al snel door de klassiek rode dubbeldekker die er rondrijdt. Niet ver van het oude centrum is op heel eigentijdse wijze een nieuwe (winkel)centrum opgebouwd door allemaal gekleurde en op elkaar gestapelde zeecontainers. In het begin even wennen maar wel echt inventief en uniek om te zien. Op een paar pleintjes in dit centrum waren muzikanten en straatartiesten bezig en dat maakte het ondanks het mindere weer wel erg gezellig. We hebben echt tranen gelachen om een straatartiest die een sketch van 20-30 minuten opvoerde met alleen maar een koffer, wat rare kleding, hulp van een vrijwilliger en een slap koord. Vooral de kleine vrijwilliger Johnny was geweldig. Een kind zo uit het publiek van 6 jaar oud die precies deed wat er van hem gevraagd werd en uiteindelijk 20 dollar van de straatartiest kreeg voor zijn bijdrage. We hebben helaas geen filmpje gemaakt maar het was echt het beste straattheater / stand up comedie optreden dat wij gezien hebben. Later bleek ook dat het geen toeval was maar dat het twee weeks World Buskers festival aan de gang was en dat de artiest die wij gezien hadden in 2009 3de van de wereld is geworden in het officieuze wereldkampioenschap voor straatartiesten. Na de hele dag door Christchurch te zijn geslenterd en geslapen te hebben in ons laatste guesthouse op het Zuider eiland zijn we de volgende morgenvroeg met Jet Star terug gevlogen naar Auckland. De auto hadden we al netjes afgetankt ingeleverd maar toch kreeg ik bericht dat ik $ 40 moest betalen voor het aftanken van de auto! Ik had namelijk 14 km voor het afleverpunt de auto getankt, dus was hij niet helemaal nokkie vol bij afgifte. Na wat heen en weer gemail en een pittig telefoongesprek waarin ik aangaf dat op een maand huur en 4000 km die 14 km toch echt niks uitmaakte werd die $ 40 dollar kwijt gescholden.
In Auckland vanuit het vliegveld direct een nieuwe auto gehuurd en op weg naar onze allerlaatste bestemming van de reis; Russel in de Bay of Islands, helemaal in het noorden van het Noorder eiland. De Bay of islands is de vakantiebestemming van de nieuw zeelanders in eigen land en we wilde dan ook nog twee volle dagen puur genieten van het mooie weer en het strand. Op de kaart was Russel maar 2,5 uur rijden maar op onze navigatie bleek het opeens 3,5 uur te zijn? Uiteindelijk hebben we er 4,5 uur overgedaan, waarbij we uiteindelijk over hele smalle bergweggetjes zijn gereden waarbij we alleen maar auto’s de andere kant zagen oprijden! De navigatie was blijkbaar zodanig ingesteld dat hij veerboten vermeed en dus een landroute zocht. En laat dat nou net niet handig zijn als je guesthouse “Ferrylanding backpackers” heet en letterlijk 50 meter van de veerbootaankomst ligt!!! Het guesthouse was eigen een homestay, waarbij je een kamer huurt bij een gewoon gezin. In ons geval een gescheiden vrouw met nog 1 inwonende dochter in een veel te groot huis. Helaas was de eigenares de dag voor onze aankomst met een gebroken been opgenomen in het ziekenhuis en hebben we haar dus helemaal niet gezien. De dochter heeft ons echter perfect ontvangen en samen met twee andere backpackers hebben we er twee heerlijke dagen gehad. Het huis lag op een heuvel boven de veerbootaankomst en had een prachtig balkon en keek uit over de baai met een super mooie zonsondergang. Puur genieten vanuit je luie stoel met een glaasje wijn! Wel bleek dat het nog 5 km van Russel af lag en dat je daar met de auto naar toe moest maar dat mocht de pret niet drukken. Er was meteen een klik met de andere twee backpackers Michael en Christina. Michael was van mijn leeftijd en reisde samen met Christina die pas 18 jaar was en al meer dan een half jaar aan het reizen was. Christina zei dat ze uit Ijsland kwam maar bleek eigenlijk gewoon Duits te zijn, maar daar schaamde zij zich voor omdat er vaak negatief over Duitsers werd gesproken. Rare meiden, die Duitsers… Die avond tot laat opgebleven en met zijn vieren aan de witte wijn uit een pak zitten kletsen.
De volgende morgen naar Russel gereden en daar over een mooie strand boulevard geslenterd en toch maar weer een dolfijnen cruise voor de volgende dag geboekt in de hoop om met ze te kunnen zwemmen. ’s Avonds heerlijk gegeten in een BBQ restaurant. Een concept wat volgens mij ook goed zou kunnen werken in Nederland. Aan tafel bestel je een aantal vlees / groente gerechten om te BBQ-en. Dan krijg je ieder een gloeiend heette lava steen waarop je dan zelf je vlees kunt bereiden en kruiden. Warm aan tafel, maar wel heel leuk om een keer te doen. Genoten van de mooie zonsondergang en deze avond wel op tijd naar bed om de volgende morgen fris te zijn voor de dolfijnen cruise. De cruise was heerlijk met mooi weer en wat kleinschaliger dan de walvistocht van de vorige keer. Wederom een groep dolfijnen gezien maar helaas weer niet met ze kunnen zwemmen. Wel genoten van de mooie omgeving en de vele kleine eilandjes. De rest van de middag lekker op Long Beach gelegen. Kevin in de schaduw van een grote boom en Monique er net naast in de zon. Toch een beetje kleur meenemen naar het koude Nederland natuurlijk. ’s Avonds een heerlijke Thaise maaltijd gehad en ons klaar gemaakt voor de laatste avond in Nieuw Zeeland. Terug kijkend op een super mooie huwelijksreis, blij om familie en vrienden weer te zien maar toch ook wel weer droevig om dit heerlijke land te verlaten in de wetenschap dat je er waarschijnlijk nooit meer terug komt. Kortom mixed feelings.
Op onze allerlaatste dag terug gereden naar Auckland en deze keer wel via de veerboot. Ruim op tijd de auto ingeleverd en ingecheckt op het vliegveld. En dan 30 uur later sta je weer in Nederland te wachten op je bagage op Schiphol, moe maar erg voldaan. Dan loop je met zijn tweeën door de schuifdeuren de aankomsthal in en zie je opeens een veel grotere groep familieleden en vriendinnen staan dan je überhaupt verwacht had en is het knuffelen geblazen en merk je dat je ze stiekem toch wel een beetje gemist hebt en blij bent om ze weer te zien. Lekker met zijn allen koffiedrinken en dan toch echt op huis aan. Lekker naar je eigen huisje, je eigen badkamer maar vooral je eigen lekkere bed!
Het was een super mooie reis die we nog met zijn tweetjes (eigenlijk viertjes) hebben mogen maken en die de periode van pas getrouwd fantastisch afgesloten heeft. Meteen na een paar dagen zaten we al volle bak in ons nieuwe avontuur van aanstaande ouders, maar dit neemt niemand ons ooit meer af.
Iedereen heel erg bedankt voor alle leuke reacties op reis en meteen daarna en mochten we ooit weer op reis gaan dan komt er zeker weer een mooi blog!!